Lilian and Joost go slow! Eind 2013 verruilde we onze Nederlandse zekerheid voor een oude T2 VW busje genaamd 'Lola'. Ze bracht ons naar Chili, Argentinië, Patagonië, Bolivia, Peru, Ecuador, Colombia en Panama. Langzaam maar daadkrachtig. On the way hebben we geweldige mensen ontmoet en vrienden voor het leven gemaakt.
In 2015 bedachten we dat 'iets' meer vastigheid wilden en dus verruilden we ons nomanden-leven in voor reizen én werken. In Bonaire, Mexico en Sardinië werkten we als
kite-instructeur. In Oostenrijk runnen we een chalet en hebben we onze eerste kennismaking gemaakt met snowkiten.

Wat drijft ons: 'Vrijheid', 'Architect van je eigen leven zijn' en vooral 'Zoveel mogelijk kitesurfen op zoveel mogelijk verschillende plekken in de wereld'.

vrijdag 27 november 2015

Het leven van een Nomad

Tulum (Mexico)
Na vele verzoeken, ook van mensen waarvan we niet eens wisten dat ze ons blog volgden, hebben we besloten om weer verder te gaan met ons blog. We voelen ons vereerd dat er zoveel mensen zijn die met ons mee leven en daardoor het gevoel krijgen dat we meerdere mensen hun droom leven.

Op het station in Maastricht klaar voor vertrek met
75 kilo bagage
Na 4 maanden Bonaire zitten we nu in Mexico. We hebben werk gevonden als kitesurf instructeurs in het stadje Tulum 3 uur van Cancun. In 2012 zijn Joost en ik hier ook geweest en hebben we vanaf een fanastische plek uitkijkend over de zee de crematie van oma Caroline beleefd.
Ook is het de plek waar voor het eerst schildpadden eieren hebben zien leggen, en joost zijn eerte schildpad snorkelend heeft gezien. Je zou kunnen zeggen dat hier de liefde voor schildpadden geboren is. Niet zo gek dus dat we het wel zagen zitten om hier kitesurf les te geven.



Voor degene die het niet weten. In Bonaire zijn we begonnen met fulltime les geven en we zijn er nog niet op uitgekeken dus gaan we ermee door.

Het is nu dag 4 in Mexico. De eerste 2 dagen heeft het nonstop geregend. Het regenseizoen zou voorbij moeten zijn maar aangezien er in het regenseizoen niet veel geregend heeft, haalt moeder natuur het nu in. Gisteren hadden we onze eerste les en gelukkig scheen het zonnetje heerlijk.
Alles in Tulum was geregeld appartementje krijgen we van onze baas en ook een scooter en beachcruiser. Dus helemaal lekker. Maar reizen zou geen uitdaging zijn als er niet natuurlijk obstakels zijn. Dus in de auto met onze nieuwe baas vertelde hij dat het appartement pas 2 januari beschikbaar is. Dat we tijdelijk in een meubel

Het resort waar onze school aan vast zit. Zooooo mooi. Kijk maar op www.ahautulum.com

loos huis konden zitten en dan 3 weken (tijdens kerst en oud en nieuw) bij hem thuis samen met zijn vrouw, kind van 1 en hond. Maar we zouden we onze privacy hebben. Ja right.
Wat we ook in Bonaire al ondervonden hebben is dat je als instructeurs assertief moet zijn en niet alles maar goed vinden. Je moet goed in gedachten houden wat jij wil en hoe jij wil dat je leven op deze nieuwe plek eruit komt te zien. Wij vinden het allebei lastig om 'te klagen' of 'onvreden te tonen' maar doe je dat niet, dan woon je straks op straat op een matras.
Dus we hebben de stoute schoenen aangetrokken en onze demons overwonnen en gezegd dat we niet bij hem en zijn gezin in huis willen hoe gezellig we ze ook vinden.
Gisteren hoorden we dat we tot 2 januari in het huis kunnen blijven waar we nu zitten. Dus helemaal te gek ons eigen plekje. Nu hebben we alleen nog wat inrichting nodig....maar gelukkig hebben we een fijn bed.
In Nederland moet je natuurlijk ook assertief zijn, maar als je als instructeur aan het werk gaat, hangt er vaak een soort van relaxte hippie vibe om heen en dat is natuurlijk wat ons aantrekt. Iedere dag op het strand zijn, zelf kiten en met mensen zijn die op vakantie zijn. Super relaxt en wij houden er van, maar wij houden ook van een huis, een bed, een tafel en een bank. We hebben geen jembe en dus zijn niet zó hippie dat we zonder ons lekkere plekie kunnen .... haha we zijn toch behoorlijk Nederlands. We leren hier dus ook al vanaf dag één onze flexibiliteit weer aan te spreken. Even oefenen.

Les geven hier is totaal anders dan in Bonaire. Net als kitesurfen op de ene plek heel anders is dan de ander. In Bonaire vanuit een boot, hier houden we de leerling de hele tijd vast. Hier zijn onwijze golven, in Bonaire was er meestal een rustige caribische zee.
Nou hier komen we dan te staan als we geen les geven
Op het moment zijn er veel Amerikanen die Thanksgiving hier aan vieren zijn of zoals onze leerlingen gisteren Europeanen die in Amerika wonen.

Het mag mischien lijken dat wij gewoon overal heen vliegen en een leventje beginnen, maar de eerste dagen/weken zijn altijd lastig. Waar zijn we nu weer? Zullen we hier wat leuke mensen leren kennen? Heeft het een goeie vibe? Krijgen we nog een leuk appartement? Hoe zal kerst zijn?
Nee de eerste dagen op een nieuwe plek zijn voor ons allebei niet favoriet. Maar we blijven er altijd op vertrouwen dat onze beslissing de juiste was en dat we ons uiteindelijk thuis gaan voelen,vrienden maken en de ervaring opdoen waar we naar op zoek zijn. Hier geloven we altijd in.....maar dan is het maar wachten of het waar is. :)


Trouwens als iemand behoefte heeft om ons huisje hier op te leuken met foto's, posters, kaarten wat dan ook. Iedereen mag post naar ons sturen met leuke verhaaltjes over wat jullie allemaal aan het doen zijn. Vinden wij echt helemaal te gek.

Ons postadres op dit moment is:
Calle Sol Oriente, Manzana 23,
Lote 17, Colonia Centro,
Tulum Pueblo, CP77760
(frente a tortilleria lulu)
Mexico

(Dit is het adres van onze baas zodat geen post kwijt raakt als we 2 januari in ons nieuwe huisje gaan)

Liefs Joost & Lilian


Geen opmerkingen:

Een reactie posten