Van Puyuhuapi naar Coyhaique (tandarts) naar Villa Cerro Castilla (trekken naar 3 glaciers) naar Puerto Rio Tranquilo (trekken naar Glacier Leon) naar Puerto Gaudal naar Chile Chico (tandarts):
Langzaam komen we tot de conclusie, hoe we reizen is niet geheel normaal hier. Als je voorbereidingen treft voor een reis, kan je eindeloos reisverhalen lezen van zogenaamde 'overlanders'. Een term waar wij ons niet direct mee willen identificeren. Het liefst rijden ze in gepimpte 4x4's, van trucks tot landcruizers.
Deze reisverhalen doen vermoeden dat er dus meer gelijkgestemden zijn hier en dat het heel gebruikelijk is wat we doen.
Zei het niet dat patagonie zó groot is dat we zelden iemand (behalve op campings en steden) tegen komen, laat staan met een Combi (braziliaanse T2). Eigenlijk is niemand zo gek om in een VW COMBI meer dan 500 km wasbord wegen te rijden en uit elkaar te trillen (Misschien iets voor in de rubriek 'always something wrong in paradise'!). Niet helemaal normaal dus maar dat maakt het avontuur alleen maar groter.
We rijden eindeloze ripioweg en voelen ons het meest verwant met fietsers, die op een andere manier ook de fameuze carretera austal 'ondergaan' maar we groeten elkaar hartelijk met wederzijds respect. We groeten alle gauchos te paard en alle pickups die afremmen of uitwijken. Zo gaat onze reis langs de carretera austal met 20km p/u.
Deze reisverhalen doen vermoeden dat er dus meer gelijkgestemden zijn hier en dat het heel gebruikelijk is wat we doen.
Zei het niet dat patagonie zó groot is dat we zelden iemand (behalve op campings en steden) tegen komen, laat staan met een Combi (braziliaanse T2). Eigenlijk is niemand zo gek om in een VW COMBI meer dan 500 km wasbord wegen te rijden en uit elkaar te trillen (Misschien iets voor in de rubriek 'always something wrong in paradise'!). Niet helemaal normaal dus maar dat maakt het avontuur alleen maar groter.
We rijden eindeloze ripioweg en voelen ons het meest verwant met fietsers, die op een andere manier ook de fameuze carretera austal 'ondergaan' maar we groeten elkaar hartelijk met wederzijds respect. We groeten alle gauchos te paard en alle pickups die afremmen of uitwijken. Zo gaat onze reis langs de carretera austal met 20km p/u.
Wat er nu eigenlijk zo bijzonder is aan patagonie vraag je je af? Ze hebben hier iets wat heet: 'campo de hielo', letterlijk vertaald: ijsveld. In dit gebied, los van eindeloze rivieren, meren en vlaktes, bevinden zich eindloze gletsjers op 'loopafstand'. Overal waar we rijden zijn gletsjers en de meeste zijn niet eens te zien laat staan ontdekt. Met de fascinatie van Joost voor dit fenomeen is patagonie dé plek voor ons. (Helaas is een gletsjermeer ietswat koud voor kitesurfen).
Deze week verlaten we de Chileense kan van patagonie om de Argentijnse kant verder te ontdekken. Met één van de hoogtepunten, glacier Perito Moreno die 5km breed eindigt in een meer.
20 km p.u. is wel redelijk slow. prima tempo lijkt me.
BeantwoordenVerwijderenLeuk nieuwtje: we hebben vandaag kennis gemaakt met Gioia onze kleindochter. Bijzonder!