Na acht maanden reizen krijgen we onze eerste bezoekers vanuit Nederland. Gespannen staan we veel te lang te wachten op het vliegveld in Lima op het onchristelijke tijdstip van 5 uur s ochtends. Gelukkig zitten ze in het vliegtuig en rond 8 uur sochtends rijden we het hostel binnen. Een dag later vertrekken we naar Huaraz.
Huaraz is de outdoor stad van Peru, waar je soms ook 'n beetje gek van wordt. Anyways na flink wat boodschappen voor 6 dagen voor 4 mensen en 3 dagen proefkamperen en 1 proefwandeling gaan we beginnen aan onze 'echte' trekking. We tikken nog een straathondje op de kop and of we go.
5 dagen door de Cordilera Blanca lopen. Besneeuwde toppen, 2 passen over van 4700 meter en een ongelofelijk mooi gletsjersmeer. We hebben genoten ookal viel het niet altijd mee. Ons tentje heeft voortdurend last van hoog water en daardoor liggen wij er ook niet altijd droogjes bij. De muggen hebben Nienke ontdekt en Wijbrand Hadex. Wij hebben eindelijk een keer een trekking gedaan zonder al te veel regen, maar desondanks pakte we onze tent och steeds wer nat in.
Mucho heeft ons hart veroverd net als de Cordilera Blanca.
De laatste zonnestralen op de bergen van de cordillera Blanca,
En toen zaten Nienke en Wijbrand (moeder en stroefvader van Joost) ineens in de bus?!
En moesten we wandelen om te acclimatiseren en te wennen aan de regen die wij altijd hebben tijdens wandelingen.
Om de tijd te doden tijdens het acclimatiseren zijn we terecht gekomen bij een klimmersrefugio
Die mooie pieken met sneeuw zijn t best met een blauwe lucht
Wat een ongelofelijk lief en slim straathondje. Met tranen hebben we haar achter gelaten en hopen dat ze een heerlijk leven heeft in de bergen. 
Adios Mucho!!!!
BeantwoordenVerwijderen