We voelen ons ergens thuis..
Tijdens onze spaansles in de 'grote' stad Manta, zijn we warm onthaald bij 'The Donkey Den Guesthouse' door Cheryl en haar man Dennis. Met een plek om te koken, huiswerk te maken en te socializen en kunnen slapen in onze bus was dit de perfecte plek om te verblijven. Elke ochtend achterin een pick-up truck samen met de Ecuadorianen naar school voor 1 dollar. Maar dat had de voorkeur boven in de stad slapen en elke middag naar het strand met je kitespullen.
En om niet te vergeten; de zee is 10 meter vanuit de voordeur en er is genoeg wind om elke middag na school te kitesurfen!
Je moet wel van dieren houden want met drie honden en 10 katten struikel je er haast over maar dat maakt het guesthouse ook levendig (de laatste paar dagen kwam er zelfs een ondervoede ezel aanlopen, die waarschijnlijk de naam van het hostel wel aanstond)
Deze voorwaarden hebben er voor gezorgd dat wij er 5 weken zijn gebleven en met drie kitescholen aan het strand was een baantje snel gevonden als instructeur. Wat er op neer kwam dat Joost en Lilian bij één van de drie scholen konden werken en de boel konden regelen (managing is een te groot woord vinden we, maar daar kwam het wel op neer) en we verbleven we bij Villa Kite resort, met zwembad en een echte kamer!
De laatste paar weken kwam er een gerucht op gang hier.. Een gerucht waar we niet op zitten te wachten.. Er is een 'gematigde El Nino' op komst. Wat vergaande gevolgen zal hebben voor het klimaat rond de evenaar. In het begin zullen Ecuador, Chili en Peru vooral meer regen krijgen wat ongewenste effecten heeft als 'landslides' maar vooral de vissers zullen minder vis in de netten krijgen omdat alle vis vertrekt naar koudere wateren. Ik vind persoonlijk minder wind ook vreselijk maar dat heeft economisch weinig waarde voor de lokale bevolking is het niet! Toch zijn alle kitesurfscholen er bang voor.
Uiteindelijk zal 'El nino' het mondiale klimaat beïnvloeden op en manier die niemand echt kan voorspellen en schade aanbrengen door temperatuur schommelingen en extremere condities.
Ondertussen zijn we met blaren op onze handen en geneusde middenvoetsbeentjes vertrokken, want het waait er soms nog steeds harder dan onze ledematen aankunnen. Na een goeie Zuid-Amerikaanse barbecue hebben we afscheid genomen van alle 'nieuwe' vrienden en onze comfort-zone. Terug naar wildkamperen en km's maken.. Colombia lonkt en van Ecuador hebben we eigenlijk nog niks gezien..
Op naar de ruta de las cascades en de ruta del aqua!!
Eerst snapte ik het niet zo goed, maar ergens hier is stukje tekst terecht gekomen dat je pas op 17 november hebt gepost. Heel gek. Maar goed, we hebben het gelezen en die volgorde doet er eigenlijk niet zo toe. Goede reis naar Colombia!
BeantwoordenVerwijderen